Geboren in een dorpje op de Veluwe, als puber zo snel mogelijk de stad in gevlucht en op mijn 40ste de kans gekregen om weer op het platte land te wonen. Ik zie een paradijs voor me, met een moestuin waar wij en de voedselbank van eten en opvangen van verschillende zielige dieren. Als ontwerper wil ik het ook nog eens graag mooi maken. Maar bovenal is het eindelijk tijd voor de liefde en het leven
donderdag 21 augustus 2014
Kippenren
Sinds ik hier woon ben ik al bezig met afrasteren, het zijn ook nogal wat meters. Heel wat palen heb ik de grond in gehamerd en eindeloze hoeveelheden gaas gespannen.
Maar omdat de kippen gaatjes bleven vinden om te ontsnappen was het tijd om een ren te maken.
Het zou ons in huis ook wat rust geven.
Omdat we bijna op vakantie gingen en ik de buurvrouw een dagelijkse zoektocht naar kippen wou besparen moest die ren nog snel af ook. Hij staat er, en de eerste avond zat ik bij de ren en heb ik de spanning uit mijn lijf voelen vloeien, die gingen nergens meer naartoe.
Helaas. Een paar dagen later waren er 2 weg. de buurman kwam met lach op zijn gezicht en een kip in zijn handen de dame terugbrengen. De ander vond ik bij de buren aan de andere kant.
Een net spannen over de ren dus. Weer was ik een avond bezig.
Vandaag, na een middag weg telde ik er maar 2. Eentje greep ik bij de buren beet maar de ander was spoorloos. Moedeloos trok ik de achterklep van mijn auto open, daar lag nog een groot net, ik zou er nog wel meer overheen spannen. en wat zie ik?
Een kip in mijn auto.
zaterdag 9 augustus 2014
Trui on the move
Er ging een dag voorbij zonder Trui te hebben gezien. In de avond toen de anderen op stok gingen liep ik de afrastering af maar ze kwam niet.
Die nacht sliep ik slecht en besloot dat ik haar zou vinden ook al moest ik door alle tuinen van buren sluipen. In de stromende regen heb ik briefjes door de bussen gedaan en twijfelde bij het einde van de straat, ze zou toch niet zo ver gekomen zijn?
Nog maar net thuis ging de telefoon, nummer 11 had haar gisteren gesignaleerd, in hun kippenren gestopt maar toen het ruzie werd is ze er weer uitgezet. Dat gaf hoop.
Een uurtje later telefoon van nummer 25, er liep een vreemde kip in hun ren, ik mocht komen kijken. Het laatste huis van de straat en dat is hier een heel eind lopen. En ja hoor, daar liep mevrouw rond te stappen tussen wildvreemde kippen. Ik wikkelde haar in een handdoek en opgelucht terug naar huis. De andere kippen kwamen nieuwsgierig aangerend en het leek wel of ze elkaar begroetten door flink te tokken.
Het is verbazingwekkend hoeveel je van kippen kan houden.
Die nacht sliep ik slecht en besloot dat ik haar zou vinden ook al moest ik door alle tuinen van buren sluipen. In de stromende regen heb ik briefjes door de bussen gedaan en twijfelde bij het einde van de straat, ze zou toch niet zo ver gekomen zijn?
Nog maar net thuis ging de telefoon, nummer 11 had haar gisteren gesignaleerd, in hun kippenren gestopt maar toen het ruzie werd is ze er weer uitgezet. Dat gaf hoop.
Een uurtje later telefoon van nummer 25, er liep een vreemde kip in hun ren, ik mocht komen kijken. Het laatste huis van de straat en dat is hier een heel eind lopen. En ja hoor, daar liep mevrouw rond te stappen tussen wildvreemde kippen. Ik wikkelde haar in een handdoek en opgelucht terug naar huis. De andere kippen kwamen nieuwsgierig aangerend en het leek wel of ze elkaar begroetten door flink te tokken.
Het is verbazingwekkend hoeveel je van kippen kan houden.
Abonneren op:
Posts (Atom)